Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Σήμερα στο Σύνταγμα αντιδράμε!

Δεν είναι ότι δεν βρίσκω ωραία ιδέα μια βόλτα το απόγευμα στην πλατεία, το αντίθετο μάλλον. Είναι πάντα όμορφες οι συγκεντρώσεις των συμπολιτών, ανθρώπων που έχουν τα ίδια βάσανα, τις ίδιες αγωνίες και τους ίδιους προβληματισμούς. Ανασαίνω πιο ήρεμα όταν συναναστρέφομαι κανονικούς ανθρώπους που μου μοιάζουν και τους μοιάζω. Σε όλους είναι χρήσιμες αυτές οι συναντήσεις. Και πράγματι, πουθενά δεν οδηγούν η γκρίνια και η απαξίωση, γιατί από μόνες τους είναι προβλήματα και όχι λύσεις. Από το να φερόμαστε λες και δεν λειτουργούν οι αισθήσεις μας, σαν πρεζόνια στη ντάγκλα, από το να μοιάζουμε ανίκανοι να αντιδράσουμε ακόμα κι αν μας σβήσουν τσιγάρο πάνω στο δέρμα, ναι, είναι καλύτερα να βγούμε στους δρόμους. Έστω και μόνο για να επιβεβαιώσουμε την ύπαρξή μας, έστω για το χαμόγελο που μπορεί ακόμα να σχηματιστεί στο στόμα μας, έστω για την ανταλλαγή ενός βλέμματος αλληλοκατανόησης και αλληλεγγύης. Έξω είναι πάντα καλύτερα από μέσα. Η απομόνωση μεγεθύνει τους εαυτούς, τους κάνει απρόσιτους, κι αυτό στ' αλήθεια περισσεύει. Εδώ που φτάσαμε, οι υπερμεγέθεις εαυτοί μας έφεραν. Τώρα χρειάζεται να ερωτευτούμε. Μέσα, κανείς, μόνο τον εαυτό του μπορεί να ερωτευτεί, αλλά επειδή ξέρει ότι είναι ανώφελο προτιμάει να τον μισεί. Καλύτερα έξω λοιπόν. Να εξερευνήσουμε τους καθρέφτες μας στα μάτια των άλλων, να γνωριστούμε απ' την αρχή, να παραδεχτούμε ότι χωρίς τους άλλους, ποτέ δεν θα μπορέσουμε να γίνουμε αληθινά χαρούμενοι.

Ας πάμε, λοιπόν, στο Σύνταγμα. Ας το κάνουμε όμως για εμάς. Ας απευθυνθούμε ο ένας στον άλλο. Ας συμφωνήσουμε σε μια στάση, ας εφεύρουμε έναν τρόπο να αντιπαρατεθούμε ουσιαστικά με την κόλαση που μας επιβάλλουν. Για μια φορά, ας μην πάμε με σκοπό να ενοχλήσουμε δήθεν τους δυνάστες μας, όχι γιατί δεν είναι πρέπον, αλλά γιατί είναι εξουθενωτικό για εμάς και κυρίως εκτονωτικό. Η εκτόνωση που φέρνει η διαμαρτυρία, είναι καταστροφική. Μας καθησυχάζει. Είναι ανάγκη να δούμε ότι κανείς δεν ενοχλείται από αυτή την τακτική. Αυτός ο τρόπος είναι παλιός και έχει δημιουργήσει αντιστάσεις στις εξουσίες. Ξέρουν πια να χειρίζονται καλά τον θυμό μας. Ένα μόνο δεν ξέρουν να χειρίζονται και ποτέ τους δεν θα καταφέρουν να το μάθουν: Την απεμπλοκή μας. Την άρνησή μας να συντηρήσουμε το σάπιο σύστημά τους.

Ας πάμε, λοιπόν, στο Σύνταγμα απόψε. Αλλά αύριο, ας σκεφτούμε σοβαρά για μια φορά, το ενδεχόμενο να εξετάσουμε τι θα γινόταν αν σταματούσαμε να ψωνίζουμε. Αν περιορίζαμε στο ελάχιστο και απολύτως απαραίτητο και αναγκαίο, την κατανάλωση των αγαθών με τα οποία μας εκβιάζουν. Αν σταματούσαμε να βάζουμε καύσιμο στη μηχανή με την οποία μας βασανίζουν. Δεν πονάει με θόρυβο αυτό το σύστημα. Ακόμα και οι μάχες στους δρόμους, το κυνηγητό και οι κόντρες, γίνονται για να μας πείσουν ότι κάνουμε κάτι που δεν θέλουν. Ένα παιχνίδι είναι. Αυτό το σύστημα θέλει μόνο τα λεφτά. Και μόνο αυτά αν του αρνηθούμε, μπορούμε να το τραυματίσουμε. Δεν έχει άλλο λόγο ύπαρξης, δεν νοιάζεται για τίποτε άλλο. Ό,τι άλλο γίνεται είναι αντιπερισπασμός. Τρέμει μήπως και καταλάβουμε τη δύναμή μας.

Πάμε, λοιπόν, στην πλατεία απόψε. Αλλά μετά ας πάμε στις γειτονιές μας κι ας οργανωθούμε. Ας φτιάξουμε ομάδες συζήτησης, ας πειραματιστούμε. Ας δοκιμάσουμε, για μια φορά, να φτάσουμε την αγανάκτησή μας στην ουσία, εκεί που ο σπόρος της μπορεί να αναπτυχθεί, να γίνει κάτι που θα μπορούσε να μεταμορφώσει τις ζωές μας.


αναδημοσίευση



Πλατεία Συντάγματος, 18.00

Φέρνουμε τα μουσικά μας όργανα και παίζουμε δυνατά, όλοι μαζί
ενώνουμε τις φωνές μας ενάντια σε όσους προσπαθούν να μας κόψουν τη γλώσσα...

Έλα με σφυρίχτρες, καραμούζες, ταμπούρλα, κατσαρόλια, ντέφια…
Να μας ακούσουν μέχρι την Ισπανία…

Είμαστε ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ και το τραγουδάμε!!!

Καλέστε όλους όσους γνωρίζετε, μουσικούς και μη, για να δώσουμε ήχο στην αυριανή συγκέντρωση των αγανακτισμένων στην πλατεία Συντάγματος.

ως εδώ...
αρκετά κοιμηθήκαμε!


music revolts! 

Θα είμαστε εκεί! 

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Μη μένεις αμέτοχος

Άκου να δεις...
Μη μένεις αμέτοχος.
Μην προσπαθείς να αποφύγεις τα σκατά,
γιατί να ξέρεις πως το κενό είναι η καλύτερη αποχέτευση.

Ο αγώνας δεν είναι του Ελληνικού.
Ο αγώνας δεν είναι της Αργυρούπολης. 
Είναι αγώνας όλων μας.
Όχι στο ξεπούλημα. 
Δώστε μας μια ανάσα.



Δανειζόμενοι λίγα λόγια από τη διακύρηξη των Ισπανών που αγωνίζονται με τον δικό τους τρόπο:

«Είμαστε ανώνυμοι αλλά χωρίς εμάς τίποτα δεν θα μπορούσε να υπάρξει, καθώς εμείς κινούμε τον κόσμο. Αν σαν κοινωνία μάθουμε να μην εμπιστευόμαστε αφηρημένες οικονομικές αποδόσεις, που ποτέ δεν ωφελούν τους πολλούς, μπορούμε να εξαλείψουμε τις καταχρήσεις και τις ελλείψεις από τις οποίες σήμερα όλοι υποφέρουμε. 
Χρειάζεται μια ηθική επανάσταση… 
Είμαστε άνθρωποι, όχι προϊόντα σε μια αγορά…
Για όλα τα παραπάνω, είμαστε εξοργισμένοι.
Νομίζουμε ότι μπορούμε να τα αλλάξουμε όλα…
…μαζί μπορούμε.
Παρέα. Είναι δικαίωμά μας».

Το φεστιβάλ αντίστασης στο Ελληνικό μόλις ξεκίνησε και πρέπει να γίνουμε πολλοί. 
Μία επίσκεψη εκεί και θα σας σοκάρει η σκέψη του επικείμενου ξεπουλήματος.
20 μουσικά σχήματα & καλλιτέχνες στηρίξαν με τη μουσική τους, τη προσπάθεια

Εμείς θα είμαστε εκεί.
Μαζί.

Mας δίνουν το επόμενο ραντεβού 5 Ιουνίου στο πικ-νικ για την αποανάπτυξη στο χώρο του αυτοδιαχειριζόμενου αγρού στο Ελληνικό
  
υποσημείωση: οι Lost Bodies, ο Σπ. Γραμμένος και ο Ζακ Στεφάνου μας χάρισαν στιγμές άφθονου γέλιου. Το χρειαζόμασταν

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Μεγάλη συναυλία στις 22 Μάη στο πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού

"H «Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού» προγραμματίζει το επόμενο διάστημα με την στήριξη του Δήμου Ελληνικού – Αργυρούπολης μια σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων με γενικό τίτλο:

«Φεστιβάλ αντίστασης και δημιουργίας στο Ελληνικό»
στα πλαίσια των γενικότερων κινητοποιήσεων
για την αποτροπή των κυβερνητικών σχεδίων εκποίησης, ιδιωτικοποίησης και δόμησης
του χώρου του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού και της παραλίας του Αγίου Κοσμά.
 

 
Για το ξεκίνημα του Φεστιβάλ, προγραμματίζεται

μουσική εκδήλωση αλληλεγγύης την Κυριακή 22 Μαΐου
από τις 5 το απόγευμα έως το βράδυ.

Οι καλλιτέχνες και τα συγκροτήματα που συμμετέχουν είναι:
Γιώργος Μεράντζας, Γιώργος Τζώρτζης, Καλλιόπη Βέττα, Γιάννης Κ. Ιωάννου, Ρίτα Αντωνοπούλου και Λευτέρης Πουλιού, Χρήστος Κωνσταντίνου, Στάθης Δρογώσης, Δανάη Παναγιωτοπούλου, Γεωργία Βεληβασάκη, Ηλίας Λιούγκος, Λόλεκ, Ηλίας Βαμβακούσης, Δημήτρης Αρναούτης, Χάνομαι γιατί ρεμβάζω, Σπύρος Γραμμένος, Ζακ Στεφάνου, Πάνος Μουζουράκης, Νίκος Πλάτανος και Νεφέλη Κουρή, Ομάδα κρουστών εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου, ElektroBalkana, Drama Queen, Sun of beach, Lost bodies.


Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στον προαύλιο χώρου του γηπέδου μπάσκετ στις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις του Ελληνικού.
Πρόσβαση από Παραλιακή Λεωφ. Ποσειδώνος (τραμ: στάση Ελληνικό και 1η Αγ.Κοσμά)

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Γιώργος Ι. Αλλαμανής: Οι σάλπιγγες της Ιεριχούς παίζουν samba στην Ακαδημία Πλάτωνος [αναδημοσίευση]





Εναλλακτικός πολιτισμός στο Αρχαιολογικό Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος μέσα στην υποβάθμιση της δυτικής Αθήνας και τη μπίχλα του Μνημονίου. Το 'δες γραμμένο πουθενά; Το’ πε η Τρέμη στις ειδήσεις του καθεστώτος; Όχι βέβαια! 

Καμένο πλαστικό μυρίζει συχνά τα βράδια στην Ακαδημία Πλάτωνος. Σάουντρακ από τα σακατεμένα δάχτυλα του κιθαρίστα Τζάνκο Ράινχαρντ. Γύφτοι - χίλια συγγνώμη: Ρομά -, βάζουν φωτιά σε κλεμμένα καλώδια για να πουλήσουν «καθαρό» το μέταλλο. Εκεί, η Μελίνα, πριν από αιώνες, περιέφραξε και έσωσε ένα άλσος. Το είπε «Αρχαιολογικό Πάρκο» με την ίδια ευκολία που κάποτε οι επηρμένοι ΠΑΣΟΚοι βάφτιζαν τη μικροσκοπική Χάλκη στα Δωδεκάνησα «Νησί Ειρήνης και Φιλίας των Νέων Όλου του Κόσμου». Εθνικός μικρομεγαλισμός, φαιδρότητες. Κότσαρε κι εσύ μια περικεφαλαία στον Κολοκοτρώνη, απ’ αυτήν που στο Μωριά του ’21 δεν φορούσε ποτέ του. Πες στους Φράγκους να διαλύσουν την Ψωροκώσταινα τάχα μου για να τη σώσουν, να αρπάξουν κι οι τράπεζές τους ό,τι απομείνει από τα μελλοντικά «κουρέματα» του χρέους – τρίχες κατσαρές στο πάτωμα της καταστροφής.  
Οι σάλπιγγες («made in Jericho» φυσικά) σημαίνουν βραχνά την κοινωνική αντεπίθεση. Λοιπόν φέτος την Πρωτομαγιά εκατοντάδες άνθρωποι έστησαν με τα παιδιά τους ένα αυτοσχέδιο μεσημεριάτικο τσιμπούσι (με δικά τους φαγητά) και υπαίθριο πανηγύρι (με live μουσική και θέατρο), στο Αρχαιολογικό Πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Εναλλακτικός πολιτισμός, ανάκτηση του δημόσιου χώρου, μέσα στην υποβάθμιση της δυτικής Αθήνας και τη μπίχλα του Μνημονίου. Το 'δες γραμμένο πουθενά; Το’ πε η Τρέμη στις ειδήσεις του καθεστώτος; Όχι βέβαια !
Λέω να παινέψω τους μετόχους αυτής της νέας συλλογικότητας της απελπισίας. Την ομάδα Lunch Street Party (http://lunchstreetparty.blogspot.com ) η οποία διοργάνωσε ένα χειροπιαστό πανηγύρι κι όχι ψηφιακές φιλίες τύπου facebook. Το αυτοδιαχειριζόμενο Συνεργατικό Καφενείο της Ακαδημίας Πλάτωνος (http://ftinapota.gr/map3.php?id=41 μη κερδοσκοπικός οργανισμός παρακαλώ ). Τους μπαμπάδες, τις μαμάδες, τα παιδάκια, τους ποδηλάτες. Τους παππούδες και τις γιαγιάδες. Τους μουσικούς και τους ηθοποιούς. Τους μετανάστες. Τους κατοίκους που βγήκαν στο πάρκο, αλλά κι όσους έμειναν κοιτάζοντας δύσπιστα πίσω απ’ το τζάμι της κλειστής μπαλκονόπορτας.
Βρεθήκαμε εκεί οικογενειακώς, να' ναι καλά η «μύτη» της Παναγιώτας που το πήρε χαμπάρι. Μαζί με τους φίλους μας, που δεν τα πήρανε, που κωπηλατούν και την παλεύουν ζόρικα, που ανησυχούν όλο και περισσότερο κι ελπίζουν όλο και λιγότερο.
Κι όταν η πολύχρωμη ομάδα κρουστών του διαπολιτισμικού κέντρου Quilombo (http://www.quilombo.gr ) – μια ντουζίνα ερασιτέχνες κρουστοί, ένας αφροβραζιλιάνικος τυφώνας samba! - άρχισε να παίζει, ο μικρός Γιάννος άρπαξε το χρυσό μεταλλικό τουμπελέκι του και στάθηκε δίπλα τους, εξακοντίζοντας στο κόκκινο τα γκάζια των 6,5 ετών του. Για μια στιγμή γύρω μου το Σύμπαν απέκτησε ρυθμό. Πάντα τέτοια.
 [Γιώργος Ι. Αλλαμανής]

φωτογραφία Τάσος Ζιάκκας
πηγή

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Serge Latouche και αποανάπτυξη

Ομιλία-συζήτηση για το στοίχημα της αποανάπτυξης
με τον
Σερζ Λατούς 


Την Τρίτη 10 Μάη στις 19:30 στο Πολυτεχνείο (αμφιθέατρο ΜΑΧ) θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με θέμα «το στοίχημα της αποανάπτυξης» και ομιλητή τον καθηγητή Σερζ Λατούς του Πανεπιστημίου Paris-Sud.
Ο Λατούς σπούδασε φιλοσοφία, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες, έχει διδάξει σε πανεπιστήμια στη Λιλ στη Γαλλία, στο Κονγκό και στο Λάος. Από το 2002 έχει αφιερωθεί στη μελέτη της αποανάπτυξης.
Τη στιγμή που η χρεοκοπία της χώρας είναι χρεοκοπία του μοντέλου ανάπτυξης, ο Λατούς σε ρήξη με το ωφελιμιστικό φαντασιακό του καπιταλιστικού κόσμου, που μας οδήγησε εδώ, προτείνει νέες μορφές κοινωνικής, παραγωγικής και οικολογικής συμβίωσης.
«Η μεγέθυνση και η ανάπτυξη είναι δύο μύθοι της οικονομίας που οδηγούν τον κόσμο στον αφανισμό». Ως εκ τούτου προτείνει την κατασκευή «συμβιωτικών, αυτόνομων, οικονόμων κοινωνιών» με ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει «αναδιανομή, αναδόμηση, μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση κ.α.». Το πρόγραμμα αυτό - χωρίς να αποτελεί  «ετοιμοπαράδοτο μοντέλο»- συνιστά μια «ουτοπία κινητήρια και δημιουργική» για να διερευνήσουμε «τρόπους συλλογικής άνθησης που δε θα καταστρέφουν το περιβάλλον και τον κοινωνικό δεσμό».
Την εκδήλωση συνδιοργανώνουν το Αυτόνομο Στέκι, το περιοδικό Πανοπτικόν, οι Εκδόσεις των Συναδέλφων, το Παρατηρητήριο Ελεύθερων Χώρων, ο Σπόρος και ο Σκόρος.

Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Ποδηλατοπορεία

 από την ιστοσελίδα www.podilates.gr

"Η Πανελλαδική Ποδηλατοπορεία δεν είναι άλλη μια, μεγαλύτερη σίγουρα, ποδηλατόβολτα. Είναι η κορυφαία συλλογική πράξη διεκδίκησης της ποδηλατικής κοινότητας για το αυτονόητο: μια αξιοπρεπή ποιότητα ζωής στις πόλεις μας, που θα βασίζεται στην αλλαγή του τρόπου με τον οποίο βλέπουμε τις μετακινήσεις. Το ποδήλατο, σε συνδυασμό φυσικά με τις συγκοινωνίες, μπορεί να συμβάλλει στην κατεύθυνση αυτή. Η σημερινή κατάχρηση του αυτοκινήτου είναι αποδεδειγμένα καταστροφική τόσο για τον άνθρωπο όσο και για το περιβάλλον. Ως εκ τούτου κάθε πολιτική που συμβάλλει ή διατηρεί την κατάχρηση αυτή μας βρίσκει αντίθετους."

Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Πιάσαμε τον Μάη. Πολύ επιτυχώς!


Η βροχή μας έκανε τη χάρη και αφού πότισε όλο το βράδυ και το πρωί τα δέντρα, υποχώρησε.
 Ο ήλιος μας χάρισε τις ακτίνες του, ζεστές και λαμπερές όσο θα θέλαμε.
Τουλάχιστον τρεις εκατοντάδες κόσμου έκατσαν, έπαιξαν, έφαγαν, ξαπλώσαν, διαβάσαν.




Ένας ευχάριστος τύπος έφτιαχνε ευφάνταστα στεφάνια από μπαλόνια.
Ενώ εμείς φτιάξαμε από ανακυλώσιμα υλικά.


Το πάρκο γέμισε παιδιά, σκυλιά και ποδήλατα.
Όμορφες φωτογραφίες κρεμάστηκαν παντού.
Θέατρο για τους μικρούς φίλους.



Εμείς και ένα καφενείο αλλοιώτικο απ' τα άλλα, που λειτουργεί ως Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός.
Η ομάδα του Lunch Street Party ένωσε τις δυνάμεις της με το Καφενείο, αλλά κυρίως με όλους εσάς.

Βιολί, λαούτο, μελλόντικα, ακορντεόν, κιθάρες, αφρικάνικα και παραδοσιακά κρουστά, μπουζούκι και πολλά ακόμη που φοβόμαστε μη τα πούμε λάθος!

 



Ήρθατε, χαρήκατε και επιβεβαιώνατε με λόγια και πράξεις πόσο ανάγκη έχουμε όλοι μας από αυτά τα απλά πράγματα...
Επανοικειοποίηση δημοσίου χώρου.
Ζωή με σεβασμό και αγάπη.
Προβληματισμός και συζήτηση.
Απλά ένας ύπνος και διάβασμα στο πάρκο.
Μια βόλτα με το παιδί να τρέχει, το σκύλο ελεύθερο, τον έρωτα στο χέρι.

Άντε να περνάτε καλά.
Το κέικ πέτυχε!!!

Και τα επιπρόσθετα συγχαριλίκια μας λοιπόν αφού...
Ο χώρος παρέμεινε καθαρός. Τα σκουπίδια που παρήχθησαν ήταν έτσι κ αλλιώς πολύ λίγα. 
Δε χρησιμοποιήθηκαν σχεδόν καθόλου πιάτα μιας χρήσεως (θέλετε λίγη δουλειά στα ποτήρια ακόμη!)

Απλά μη ξεχνάτε κάποιοι τα σκεύη σας. Έχουμε φτιάξει υπέροχη συλλογή αλλά καλύτερα να τα πάρετε πίσω στο επόμενο φαγοπότι!

Φωτογραφίες θα αναρτηθούν πολλές ακόμη. Για τους ανυπόμονους κλικ