"Συννεφιασμένη Κυριακή" - Τα μάθατε?

Φαγοπότι Κυριακής. Τί συνέβη? Ένα κείμενο γραμμένο από το σύνολο 

Το 4^ο φαγοπότι ήλθε, είδε, αλλά δεν απήλθε – τουλάχιστον όχι χωρίς να αφήσει κάτι πίσω του. 

Σβήνοντας τα υβριστικά-ρατσιστικά συνθήματα 

Εκτός από μια μέρα χαράς, γέλιου, παιχνιδιού και μελωδίας, άφησε πίσω του λίγα δεντράκια και έναν φρεσκοζωγραφισμένο τοίχο (ο οποίος πριν είχε συνθήματα του τύπου "Έξω οι μετανάστες" και άλλες μουτζούρες) , που μπορεί να υπενθυμίζει στους περαστικούς ότι οι κάτοικοι αυτής της πόλης μπορούν πραγματικά να επηρεάσουν τον περίγυρό τους, και μάλιστα να περάσουν όμορφα κατά τη διαδικασία.

 Μουσικές (από αριστερά Σπύρος Παν, Σόνια, Θάνος, Αλέκος)

Το τραπεζάκι που φτιάξαμε, η δεντροφύτευση, η ψησταριά (!), τα γκράφιτι, το ενδιαφέρον των περαστικών, το ανθρώπινο 350, η μουσική του Σπύρου Παν και των Αλέκου, Θάνου, Σόνιας,  τα χαμόγελα, τα παιδάκια γύρω-γύρω, τα φαγητά των παρευρισκομένων (πεντανόστιμα)... Πάνω απ’ όλα, ο κόσμος που συμμετείχε. Όπως έγραψε και κάποιος φίλος, «έχω παρατηρήσει ότι σε κάθε φαγοπότι μαζεύονται και κάποια άτομα τα οποία βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέροντα στις συζητήσεις!» 

 Βροχή. Γονείς με ποδήλατα, παιδί και βρέφος από πίσω.

Το φαγοπότι μας ήταν επίσης φθινοπωρινό, με μια δόση μελαγχολίας και αρκετές σταγόνες βροχής. Που, όμως, δεν πτόησαν τον κόσμο, ούτε το γενικό κλίμα δημιουργικότητας και χαράς. Οι παρουσίες ήταν πιο αισθητές από τις απουσίες και όσοι ήρθαν, ήθελαν να είναι εκεί. Δεν έφυγαν, κι ας απειλούσε συνεχώς ο καιρός. Αυτό σημαίνει πως, στο μυαλό κάποιων, είναι πλέον ξεκάθαρη επιλογή να βγουν, να μοιραστούν, να βοηθήσουν σε ένα παγκάκι, σε ένα ασβέστωμα, σε μια ψησταριά.

Ήταν πραγματικά ζεστά, έστω και αν είχε κρύο. Ήρθαν άνθρωποι άποροι να κεραστούνε. Με καλό φαγάκι, καλό παιχνίδι, ακουστική μουσική και μια ζεστή καρδιά, όλα μπορούν να γίνουν…
Πολύ σύντομα κοντά σας με ακόμη περισσότερες δράσεις.