Τα τραπέζια και οι καρέκλες στήθηκαν. Γύρω γύρω σπίτια. Μπαλκόνια μικρά. Τέντες. Μουσική. Ήρεμα. Καφές. Χυμός. Κέικ σοκολάτας. Σπιτικό. Η μικρή Ευγενία και ο μικρός Αγγελος πρόθυμοι να βοηθήσουν. Να μεταφέρουν. Να φέρουν σπάγγο για τα πανό. Να φέρουν σκούπα να σκουπίσουμε τα σκουπίδια από την πλατεία.
Όλα έτοιμα.
Παύση.
Ήλιος. Ξαπλωμένοι στα πεζούλια. Ανάμεσα σε φίλους. Παλιούς και νέους. Κόσμος λίγος. Ο κόσμος μέσα στα σπίτια. Το ξέραν και το περιμέναν μια βδομάδα τώρα. Ευχόντουσαν να μη βρέξει για να μαζευτούμε. Οι μικροί κάνουν το πρώτο βήμα. Βγαίνουν έξω με τις μπάλες τους. Δεν πλησιάζουν τα τραπέζια. Όχι αν δεν τους προσφέρει κάποιος. Αν δεν τους προτρέψει. Τους προτρέπουμε.
Μαζεύεται κόσμος.
Όχι πολλοί κάτοικοι της περιοχής. Θρηνούν. Αποχαιρετούν την ψυχή της γειτονιάς που χάθηκε πριν από λίγους μήνες. Είματε μαζί σας. Σας περιμένουμε. Ο πατέρας, βουρκωμένος μας μιλά. Συνέχεια βουρκωμένος. Ο κόσμος κατεβαίνει από τα σπίτια του. Φέρνει φαγητό και ξαναφεύγει. Μόνο οι μικροί μένουν. Και μεγάλοι μένουν. Λίγοι όμως. Πενθούν. Μας μιλούν.
Είναι ωραία που ήρθατε. Χαιρόμαστε που είστε εδώ κι ας μην μπορούμε τώρα να καθίσουμε μαζί σας. Ο πατέρας ρωτά. Τι να φέρω; Φαγητό. Ποτά; Τι; Δεν είστε μόνοι σας σήμερα εδώ. Η πλατεία γέμισε ξανά ζωή μου λέει. Καλά κάνατε και ήρθατε.
Ένα μαντήλι και γίνονται οι μεγάλοι παιδιά. Έτσι απλά. Μ' ενα μαντήλι. Ένα παιχνίδι. Μια προτροπή.
Αυτό χρειάζεται μόνο.
Μια προτροπή.
Μια κυρία μεγάλης ηλικίας κάθεται μαζί μας. Μόνο αυτό μας έχει μείνει. Τέτοιες κινήσεις.
Μη σταματάτε.
Μην κουραστείτε.
Οι μικροί με μάτια που γυαλίζουν θέλουν παιχνίδι! Κι άλλο. Αχόρταγες παιδικές ψυχές.
Θα ξανάρθετε; Το άλλο Σάββατο; Την άλλη Κυριακή; Να παίξουμε!
Μια προτροπή. Μια κίνηση μικρή από το καθένα μας χωριστά. Μικρά ουσιαστικά πράγματα.
Μικρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου